Presente
yo asiento
tú asientes
él/ella/usted asiente
nosotros/nosotras asentimos
vosotros/vosotras asentís
ellos/ellas/ustedes asienten
|
Pasado compuesto
yo he asentido
tú has asentido
él/ella/usted ha asentido
nosotros/nosotras hemos asentido
vosotros/vosotras habéis asentido
ellos/ellas/ustedes han asentido
|
Pretérito imperfecto
yo asentía
tú asentías
él/ella/usted asentía
nosotros/nosotras asentíamos
vosotros/vosotras asentíais
ellos/ellas/ustedes asentían
|
Pretérito pluscuamperfecto
yo había asentido
tú habías asentido
él/ella/usted había asentido
nosotros/nosotras habíamos asentido
vosotros/vosotras habíais asentido
ellos/ellas/ustedes habían asentido
|
Pretérito perfecto simple
yo asentí
tú asentiste
él/ella/usted asintió
nosotros/nosotras asentimos
vosotros/vosotras asentisteis
ellos/ellas/ustedes asintieron
|
Pasado anterior
yo hube asentido
tú hubiste asentido
él/ella/usted hubo asentido
nosotros/nosotras hubimos asentido
vosotros/vosotras hubisteis asentido
ellos/ellas/ustedes hubieron asentido
|
Futuro
yo asentiré
tú asentirás
él/ella/usted asentirá
nosotros/nosotras asentiremos
vosotros/vosotras asentiréis
ellos/ellas/ustedes asentirán
|
Futuro anterior
yo habré asentido
tú habrás asentido
él/ella/usted habrá asentido
nosotros/nosotras habremos asentido
vosotros/vosotras habréis asentido
ellos/ellas/ustedes habrán asentido
|